English Meaning of mukam

Meaning of 'mukam'

s. dumbness, maunam; 2. a dumb person, umaiyan.

mukai, a dumb person.

mukai yezuttu, a mute letter.

Meaning of முகம்

s. the face, countenance, வத னம்; 2. look, appearance, தோற்றம்; 3. entrance to a house or harbour, வாயில்; 4. commencement, தொடக் கம்; 5. design or purpose, நோக்கம்; 6. chief, முதன்மை; 7. place, இடம்; 8. state or condition as in காரியம் நல்ல முகத்தைக் கொள்ளுகிறது, the business has a good appearance.

என் முகத்தைப் பார்த்து, for my sake.

மனுஷருடைய முகம் பார்க்க, to have respect of persons.

ஓலைமுகத்திலே காரியத்தை நடப்பிக்க, to transact business by letter.

ஒருவனுடைய முகத்தை முறிக்க, ஒரு வனை முகமுறியப் பேச, to speak rashly to one.

அவன் முகத்திலே ஈயாடவில்லை, his face is distorted with disappointment, anger etc. (that a fly will not touch it).

முகத்திலே இரத்தம் (ந்) தெரிக்கப்பேச, to speak as one enraged.

முகத்திலே விட்டெறிந்து போட, to whrow in the face, to cast a reflection.

முகத்துக்குமுகம் கண்ணாடி, personal enquirty is as a perspective.

மேற்கு முகமாயிரு, sit towards the west.

சுவாலாமுகம், சுவாலாமுகி, a place where subterraneous fires break forth, venerated by the Hindus. There is one in Lahore to which pilgrimages are made. This is due to the carburetted hydrogen which takes fire in coming in contact with the outside air especially if a light be applied. The tongue of Parvathi is said to have fallen at this place.

முகக்கிளர்ச்சி, -க்களை, -மலர்ச்சி, cheerfulness of countenance.

முகங் குப்புற விழ, to fall upon one's face.

முகங் கொடுக்க, to give a fair hearing.

முகங் கோணிப்போக, to be downcast.

முகசன், முகசம்பவன், a Brahmin (as born of Brahma's face).

முகச்சாயல், one's faatures, likeness.

ஒருவருடைய முகச்சாயலாயிருக்க, to be like one.

முகஞ் சுண்டியிருக்க, to took sullen.

முகதலை, the first end of a cloth where the weaver begins weaving (opp. to சமதலை, the last end of it); 2. confrontation.

முகதாட்சணியம், -தாட்சிணை, respect of persons, complaisance.

முகத்தாலே அடிக்க, to look with wrath or scorn upon one.

முகத்தீடு, a cloth to cover the tace of a dead person.

முகத் துதி, முக ஸ்துதி, flattery.

முகத்தைக் காட்ட, to pout, to be angry.

முகநட்பு, simulation of kindness, appearance of friendship.

முகநாடி, appearance of the face, a symptom expressed by the countenance.

முகபங்கம், shame-facedness.

முகபடாம், a cloth to cover the face of an elephant.

முகபாடமாய், வாய்ப்-, by heart without book.

முகப்பரு, a pimple on the face.

முகப்பிரியம், -மாட்டம், -வாசை, respect of persons, partiality.

முகமறிய, to be acquainted with a person.

முகமறியாத ஊர், a town where one has no acquaintance.

முகமறியாதவன், a stranger.

முகமாட்டம், partiality, respect of persons, முகப்பிரியம்.

முகமுகமாய், முகாமுகமாய், cace to face, personally.

முகம்பார்க்க, to be kind or gracious; 2. to regard persons.

முகவசீகரம், bloom or beauty of the face.

முகவாட்டம், a sad countenance.

முகவாசல், the front gate, தலைவாசல்.

முகவிச்சகம், -விச்சை, flattery.

முகவுரை, introduction, preface.

அதோமுகம், a down-cast look.

அபிமுகம், presence.

அறிமுகம், acquaintance.

ஒரு முகமாய், together, all on one side.

கிழக்கு முகமாய், towards the east.

குளிர்ந்த முகம், a friendly or pleasant look.

சிரீ (ஸ்ரீ) முகம், திருமுகம், ்ரீ முகம், a letter from a guru.

செத்த முகமாய், with a blushing face, with shame or confusion.

துவாரமுகம், a door-way.

துறைமுகம், a haven.

நதிமுகம், the mouth of a river.

படைமுகம், the front of a battle array.

---